Blog

Intro | Over mij | Coaching | Verhalen | Marcel vertelt | Recepten | Contact
feliz cumpleaños
19-11-2017
Vandaag vier ik mijn eerste verjaardag. Op 20 november 2016 kreeg ik in Mexico mijn stamcellen terug, waarmee mijn nieuwe leven kon beginnen. Een stamcelverjaardag dus. En dat terwijl ik onlangs mijn 48e verjaardag nog heb gevierd. Maar wat is nou 48? Dan heb je ongeveer de gemiddelde levensverwachting in Sierra Leone bereikt. Maar ook in ons landje is het geen hosanna als je 48 wordt. Je hangt ergens in het niemandsland tussen fitte veertigers en de belegen vijftigers. Alles gaat wat hangen, de haargrens wijkt langzaam maar zeker, je wordt steeds vaker met u in plaats van jij aangesproken en je blaas lijkt wel een eigen leven te gaan leiden. Die verjaardag hebben we dus maar geskipt. Ouder worden doe ik wel als ik groot ben.
Nee, geef mij dan maar mijn eerste verjaardag. Ik kon me sowieso niet heugen dat ik hem destijds heb gevierd, dus dat is alleen al een goede reden. Maar er is meer. Zo kun je op 1-jarige leeftijd onbekommerd overal in slaap vallen, en dan vinden ze het nog schattig ook. Als je blaas vol is laat je het lekker lopen, iemand anders ruimt het wel op. En als je honger hebt hoef je maar een gil te geven en je krijgt een heerlijke volle vrouwenborst voor je gezicht gepresenteerd. Wat wil een mens nog meer?
Er zit één nadeel aan. Als 1-jarige mag je niet op Facebook. En daar krijg je dus ook geen aandacht. Vandaar dat ik mezelf vandaag maar een fijne verjaardag wens. Of om in Mexicaanse termen te blijven; feliz cumpleaños
Bekeken: 736, Reacties: 0
Reacties
reageren

Nog geen reacties geplaatst
© Marcel Kanters
';
';
×