Blog |
||
Levend verlies
02-06-2023
Ik heb niet zoveel met de Telegraaf. Te rechts en te populistisch naar m'n zin. Maar soms staat er iets in wat echt hout snijd. Zoals deze week het artikel "Liefde voor twee vrouwen". Daarin beschrijft een mantelzorger op een mooie, integere manier hoe hij heeft geworsteld met zijn eigen behoeften in het zorgproces van zijn vrouw. "Mantelzorg voor je eigen partner is het zwaarst" lees ik. En ik denk dat dat klopt. Omdat je continue moet dealen met enerzijds de liefde voor je partner, en anderzijds het continue levende verlies. En dat geldt niet alleen voor mensen die mentaal achteruit gaan. Voor fysieke achteruitgang geldt precies hetzelfde.
Maar hoeveel aandacht is er voor de behoeften van de gezonde partner? Hier rust in mijn ogen een groot taboe op. Opmerkingen als "maar je partner is er toch nog gewoon" en "jij bent toch niet ziek" slaan alles plat. Het gevolg is dat het not done is om als mantelzorger je behoeften bespreekbaar te maken, laat staan ze te volgen. Door deze dan maar opzij te zetten geef je ook een groot deel van jezelf weg. En daarmee kom je op een glijdende schaal terecht. Want ligt de grootste uitdaging er niet juist in om je eigen behoeften te blijven bespreken? "Tot de dood je scheidt" klinkt heel mooi, maar tussen dat en een "gezonde relatie" ligt nog een heel groot grijs gebied. Als MS patiënt hoop ik dat ik het taboe dat hierop rust ook een stukje mag doorbreken. Een relatie is toch het mooist als beide partners zich gelukkig voelen met- èn in wie ze zijn! Bekeken: 515, Reacties: 10
Reacties
reageren
2 juni 2023, 21:46 uur
Mieke
Zo ist❤️
reageren
2 juni 2023, 22:59 uur
Marije
Mooi dat ze dit delen
reageren
3 juni 2023, 00:28 uur
Marianne
Een gevoelig onderwerp met maatschappelijke (ver)oordeling. Het gaat om je partner en jou, dat er liefde is op een manier waar jullie je in de situatie goed bij voelen.
🍀
reageren
3 juni 2023, 01:27 uur
Karin
Heftig om over na te denken, goed om zoiets te kunnen en mogen bespreken.
Ik kan me zelf niet voorstellen dat ik het ok zou vinden, mijn lief een andere partner. Wellicht als ik het verstandelijk allemaal niet meer weet, maar... Toen ik heel slecht was en ook emotioneel aan de grond zat heb ik ook geroepen dat hij beter bij me weg kon gaan. Misschien zou ik dat weer doen... Hopelijk komt moment dat (nog lang) niet...
reageren
3 juni 2023, 10:05 uur
Kamiel
Een taboe doorbreken door als een MS patiënt ‘de liefde van en voor het leven’ te beschrijven. Te beschrijven vanuit eigen perspectief, maar door de ogen van je levenspartner en verder….
Marcel, jouw kwetsbare eerlijkheid in dit verhaal zet mij aan het denken. Is dit het begin van een doorbraak in een taboe?
reageren
9 juni 2023, 08:30 uur
Yvonne
Mooi dat het je aan het denken zet Kamiel!
reageren
8 juni 2023, 08:38 uur
Henriëtte
Mooi dat je het benoemd
Het is zo waar En er word zo vaak gezegd tegen mantelzorgers dat ze ook aan hun eigen moeten denken. Maar Hoe Dan? Hoe moeilijk om je Partner Kind iets losser te laten om zelf het geluk meer te voelen. Ik hoor het zo vaak roepen . Maar o wee... als dan! hebben mensen ook weer een mening . Het is ingewikkkeld maar zo nodig ZELF LIEFDE Word dan SAMEN LIEFDE Dank je voor jou blog
reageren
9 juni 2023, 08:30 uur
Yvonne
Wat mooi gezegd Henriette; word dan samen liefde! Dank voor je reactie!
reageren
13 juni 2023, 09:28 uur
Gerrit
Hoe groot,liefdevol en volwassen kun je zijn. Trots op jou.
reageren
11 oktober 2023, 05:17 uur
Nancy
Respect 🙏❤️
reageren
|
||
© Marcel Kanters |