Blog

Intro | Over mij | Coaching | Verhalen | Marcel vertelt | Recepten | Contact
Mijmeringen
28-10-2020
Het is bijna vier jaar geleden inmiddels dat ik voor mijn stamceltransplantatie in Mexico was. Het lijkt al een eeuwigheid geleden en ik ben er eigenlijk niet veel meer mee bezig. En alhoewel ik het er niet mee eens ben, zegt men dat toeval niet bestaat. Vandaag werd ik eerst gebeld door Richard. Richard komt uit het oosten van het land, tenminste zo te horen aan zijn uitspraak van Almeloooo.
Richard wil graag naar Moskou voor een transplantatie. Hij vertelde dat hij noodgedwongen uit moet wijken naar Mexico vanwege de Russische onvrede over de MH17 affaire. En dus wilde hij van mij weten hoe het me vergaan was, wat het me gebracht heeft en of ik hem van advies kon voorzien. Dus ik vertelde hem mijn verhaal, wat dus maar een heel klein beetje positief is. Dat ik maximaal een jaar stilstand heb kunnen halen en nu weer gestaag achteruit ga. Ik had het idee dat Richard er redelijk licht over dacht en niet besefte waar hij aan gaat beginnen. Dus heb ik hem meegegeven daar goed over na te denken. En hoe toevallig; terwijl ik zit te lezen in mijn luie stoel hoor ik op tv het verhaal van Sarah. Sarah is naar Mexico geweest voor een zelfde behandeling. Het moment dat in beeld komt speelt een half jaar na thuiskomst. Ze is euforisch over wat ze allemaal kan en hoeveel energie ze heeft ten opzichte van tevoren. En in gedachte ga ik terug naar mijn ervaring na een half jaar. Ik had toen ook een opleving en voelde me sterker dan voor mijn Mexico avontuur. Helaas was het voor mij slechts van korte duur en hoop ik dat Sarah het anders beleeft.
Richard stelde me aan het eind van het gesprek de vraag of ik het nog een keer zou doen als ik kon. Helaas voor hem moest ik bekennen dat ik dat niet zou doen. Als ik Sarah zie voel ik dat ik blij ben voor haar en denk ik effe aan Richard. Tegelijk voel ik ook mijn frustratie. Wat is het toch een kutziekte....
Bekeken: 841, Reacties: 0
Reacties
reageren

Nog geen reacties geplaatst
© Marcel Kanters
';
';
×