Top 500
Muzikale herinnering van: Neeltje van de Elzen
21-09-2021
Hoe je verkering met een muzikant ervoor kan zorgen dat je één van de drijvende krachten wordt van EMM? Dat is het verhaal van Neeltje van de Elzen. Met haar haal ik deze week herinneringen op richting de Boekelse top 500.
“Het was ergens begin jaren 80” vertelt Neeltje. “Vincent, destijds nog mijn vriend, trommelde bij de fanfare en al onze vrienden zaten er bij. En zo ben ik langzaam bij EMM binnen gerold. Het begon met het doen van barwerk, maar mijn vuurdoop was tijdens een uitwisseling van EMM in Duitsland. Ze moesten iemand hebben die de lyra kon bespelen. Aangezien ik er toch altijd bij was, waren ze van mening dat ik dat wel geleerd kon krijgen. In een volle sporthal mocht ik van achter uit de zaal naar voren komen terwijl ik “Der alte Dessauer” speelde en de drumband al op het podium stond. Het kostte me bloed, zweet en tranen, maar sindsdien ben ik wel bij de slagwerkgroep blijven hangen. Omdat Vincent als drummer bij de fanfare zat, ben ik uiteindelijk overgestapt omdat mijn week anders te druk bezet werd. Ik heb nooit les gehad, en inmiddels speel ik toch alle instrumenten, behalve de drums en pauken. Het liefst speel ik de meer melodische instrumenten zoals de vibrafoon en het klokkenspel. Ik plak nog wel overal alle noten op want die ken ik na al die tijd nog steeds niet. Door de jaren heen hebben we het oubollige karakter dat we hadden als fanfare meer losgelaten. Voorheen speelden we vooral fanfaremuziek, maar met de komst van nieuwe dirigenten kwamen er ook nieuwe instrumenten en nieuwe muziek. En The Sense of Harmony natuurlijk!
Naast muziek maken ben ik ook bestuurslid en coördinator jeugdopleidingen binnen EMM, alhoewel ik deze taak sinds kort heb overgedragen.”
The Sense 2013 benoemt Neeltje als haar dierbaarste herinnering. Het was net voordat haar moeder overleed en alsof zij daar op gewacht had, heeft ze de uitvoering van The Sense nog meegemaakt. Ik en mijn hele gezin stonden op het podium en mijn moeder was super trots. Zo dankbaar en bijzonder dat ze dat nog heeft mee mogen maken voor zij enkele weken later overleed.
En dan het nummer wat volgens Neeltje haar nummer één is in de top 500. Music van John Miles. “Alleen al de openingszin” zegt Neeltje. “Music was my first love, and it will be my last. Het nummer heeft rustige delen, uptempo en drama, het zit er allemaal in. Elke keer wanneer we de afspeellijst van The Sense samenstellen komt dit nummer weer voorbij. Ik hoop dat het er ooit doorheen komt en we het zelf uit mogen voeren. Want boven alles blijft het gewoon een vet nummer!!”
“Het was ergens begin jaren 80” vertelt Neeltje. “Vincent, destijds nog mijn vriend, trommelde bij de fanfare en al onze vrienden zaten er bij. En zo ben ik langzaam bij EMM binnen gerold. Het begon met het doen van barwerk, maar mijn vuurdoop was tijdens een uitwisseling van EMM in Duitsland. Ze moesten iemand hebben die de lyra kon bespelen. Aangezien ik er toch altijd bij was, waren ze van mening dat ik dat wel geleerd kon krijgen. In een volle sporthal mocht ik van achter uit de zaal naar voren komen terwijl ik “Der alte Dessauer” speelde en de drumband al op het podium stond. Het kostte me bloed, zweet en tranen, maar sindsdien ben ik wel bij de slagwerkgroep blijven hangen. Omdat Vincent als drummer bij de fanfare zat, ben ik uiteindelijk overgestapt omdat mijn week anders te druk bezet werd. Ik heb nooit les gehad, en inmiddels speel ik toch alle instrumenten, behalve de drums en pauken. Het liefst speel ik de meer melodische instrumenten zoals de vibrafoon en het klokkenspel. Ik plak nog wel overal alle noten op want die ken ik na al die tijd nog steeds niet. Door de jaren heen hebben we het oubollige karakter dat we hadden als fanfare meer losgelaten. Voorheen speelden we vooral fanfaremuziek, maar met de komst van nieuwe dirigenten kwamen er ook nieuwe instrumenten en nieuwe muziek. En The Sense of Harmony natuurlijk!
Naast muziek maken ben ik ook bestuurslid en coördinator jeugdopleidingen binnen EMM, alhoewel ik deze taak sinds kort heb overgedragen.”
The Sense 2013 benoemt Neeltje als haar dierbaarste herinnering. Het was net voordat haar moeder overleed en alsof zij daar op gewacht had, heeft ze de uitvoering van The Sense nog meegemaakt. Ik en mijn hele gezin stonden op het podium en mijn moeder was super trots. Zo dankbaar en bijzonder dat ze dat nog heeft mee mogen maken voor zij enkele weken later overleed.
En dan het nummer wat volgens Neeltje haar nummer één is in de top 500. Music van John Miles. “Alleen al de openingszin” zegt Neeltje. “Music was my first love, and it will be my last. Het nummer heeft rustige delen, uptempo en drama, het zit er allemaal in. Elke keer wanneer we de afspeellijst van The Sense samenstellen komt dit nummer weer voorbij. Ik hoop dat het er ooit doorheen komt en we het zelf uit mogen voeren. Want boven alles blijft het gewoon een vet nummer!!”
Bekeken: 472, Reacties: 0
Reacties
reageren
Nog geen reacties geplaatst