Marcel Kanters

Rijbewijs (2)

09-04-2021

Vandaag heb ik te horen gekregen dat ik mijn rijbewijs definitief kwijt ben. Dit betekent dat ik mijn rijtest van enkele weken geleden voor de kat z'n viool heb gedaan. Uiteindelijk heb ik het misschien aan mezelf danken, maar ik voel me ook flink genaaid door het CBR. Even in een notendop voor wie niet weet waar ik het over heb: begin 2019 heb ik bij het CBR navraag gedaan in hoeverre ik nog mocht rijden met mijn handicap. Dit traject duurde dermate lang dat ik ondertussen besloten had niet verder te willen in het leven. Daarom heb ik ook niet meer gereageerd op een oproep van het CBR voor nadere informatie. Eind 2019 heb ik, onder aandringen van het CBR, mijn rijbewijs ingeleverd bij de gemeente om los te komen van hun medische mallemolen. Niet realiserende dat ik daarmee definitief afstand deed van mijn rijbewijs. En eigenlijk vond ik dat toen ook wel prima. Ik zat mentaal diep, voelde niets meer, zag alleen mijn dood nog als doel en had geen behoefte aan al die rompslomp. Pas eind 2020 voelde ik de behoefte om weer onafhankelijk van anderen zelfstandig te kunnen bewegen. En daar hoort een rijbewijs bij. Omdat ik zou moeten gaan rijden in een aangepaste auto heb ik ook navraag gedaan bij een rijschool die zo eentje op de stoep had staan. Zij gaven aan dat ik met mijn achtergrond alleen een rijtest nodig zou hebben om weer te kunnen rijden. Misschien naïef van me, maar ik heb ook niet doorgevraagd of het verder nagezocht. Nu blijkt dus dat het überhaupt niet kan om een rijbewijs terug te krijgen waarvan je afstand hebt gedaan. Ik heb er de afgelopen weken echt alles aan gedaan, alle afdelingen binnen het CBR aan de lijn gehad maar het kan juridisch niet. Ik heb een beroep gedaan op hun coulance omdat ik me op één hoop geveegd voelde met alcoholverslaafden en notoire verkeersovertreders. Niks hielp. Betekent dat ik opnieuw mijn theorie en praktijkexamen mag gaan doen om weer de weg op te mogen. Zware tegenvaller dus. En wat blijkt: door de coronacrisis is het pas mogelijk om theorieexamen te doen in september. September! Dat is bijna een half jaar. Voor een normaal mens al best lang maar voor iemand met MS, die nooit weet hoe hard de achteruitgang gaat, een eeuwigheid. Dit maakt dat ik nu bloedchagrijnig ben en een heel kort lontje heb. Maar goed dat ik geen auto heb want ik zou een gevaar op de weg zijn.

Bekeken: 815, Reacties: 5

Blog